Zmodyfikowane pomodoro

Ostatnio dosyć mocno testuję różne narzędzia, wracam do starych technik, które porzuciłam i próbuję je pokochać od nowa. Do niektórych po prostu dojrzałam, inne dopiero teraz wpisują się w mój szablon dnia i sytuację, w jakiej przyszło mi się odnaleźć na nowo (pandemia, dzieci w domu, itd.).

Na grupie Biznes bez spiny opublikowałam ostatnio wpis o technice popularnej jak dżem truskawkowy, ale stwierdziłam, że nie chcę ulegać klątwie wiedzy i zakładać, że wszyscy znają Pomodoro.

Jeśli i Ty ją znasz, to na końcu tego wpisu możesz się dowiedzieć, jak ją zmodyfikowałam pod siebie.

No więc tak: technika Pomodoro pochodzi od minutnika wykorzystywanego w kuchni, który zazwyczaj bywał w kształcie pomidora. Autorem tej metody jest włoski przedsiębiorca Francesco Cirillo, który wykorzystywał minutnik do motywacji w działaniu i realizowaniu zadań. Nie wiem jak Ty, ale ja teraz najczęściej widuję minutniki w kształcie jajka, a jajko po włosku to „uovo” więc chyba średnio by to brzmiało.

Ok, jak to działa:

Pracuj w takich blokach 4 razy. Jeśli zadanie jest dłuższe, to po 4 powtórzeniach zrób trzydziestominutową przerwę.

Jak wygląda mój (genetycznie) zmodyfikowany pomidor?

Czas 25-ciu minut to dla mnie zdecydowanie zbyt krótko przy pracy twórczej. Zazwyczaj robię sobie bloki godzinowe i piętnastominutowe przerwy. Twórczo pracuję tylko do południa. 

Uważam, że ważne jest to, aby każdą technikę, metodę czy „złotą receptę” zawsze dostosować do swoich potrzeb. To technika ma służyć nam, a nie my mamy się dopasowywać do niej.

Jeśli jednak jeszcze nie znasz tej techniki serdecznie Ci ją polecam. Naprawdę jest świetnym wsparciem przy pracy nad codzienną efektywnością. 

A może masz jakieś inne, sprawdzone sposoby? Daj znać, jestem bardzo ciekawa!